I may not be the expert of Hindu gods, but my most all time favorite character, reminded me “Ganesha”. With the human body parts and elephant head which represent wisdom ….. and more of his stories impressed me a lot. I will only conclude in bullets :

-He is a son of Shiva and Paravati / has a brother
-His most favorite sweets is modak and also laddu
-His vehicle is a mouse
– One side of his trunk remain only half which related to “Moon phase” and of course as today is Moonday, here ‘s the story….

It was the full moon, after the feast and full his stomach with sweets, Ganesha, was riding on his vehicle, a mouse on the way back. Suddenly, there was a snake crossed by his path and frightened his mouse. Ganesha fell on the ground and his stomach broke open which make all sweets that he ate fall on the ground too. He took all modakas back and tied round his stomach with that snake. The moon have seen all and laughing at Ganesha which make him really angry.

Ganesha broke one of his tusk, threw it to the moon and cursed that the moon would never be whole again. Without the moon, now the world and many living creatures would have troubles, the night would be too dark, no waves in the ocean, people cannot sailing etc. So many gods ask to Ganesha to forgive the moon. And that compromise , Ganesha let moon will have only one day left as whole full moon. That’s the story of how come is the moon phase.  

:: Credit Photo from Pinterest / Content editor by Teacher Anya (Anyamanee Wannawichya)

---

วันไหนมูนเดย์ วันนั้นมีเฮ เพราะในการฝึกเราถือว่ามูนเดย์เป็นวันพัก  ให้ร่างกายได้พักหลังจากที่ฝึกอย่างสม่ำเสมอมาตลอด 6 วันต่อสัปดาห์   อันย่าได้มีโอกาสอ่านนิทานที่เกี่ยวกับทางความเชื่อและเทพเจ้าของทางฮินดูและรู้สึกว่าเนื้อเรื่องน่ารักและมีความเกี่ยวข้องกับมูนเดย์ด้วย  จึงย่อยมาแบบคร่าวๆง่ายๆให้อ่านกันพอสนุก  

ว่าด้วยเรื่องเทพเจ้าของฮินดู  คิดว่าเทพที่น่าจะเป็นทั้งที่เคารพบูชาของคนไทยด้วย และเด็กๆจดจำได้ง่ายที่สุด  น่าจะเป็นพระพิฆเนศ   เทพผู้มีร่างกายเป็นมนุษย์แต่ศีรษะเป็นช้าง   เศียรช้างนี้ท่านได้แต่ใดมา  ขมวดสั้นๆคือพ่อให้มา (พระศิวะ)  เรื่องราวพอสังเขป:

-เป็นบุตรของพระศิวะและพระนางปาราวตี  มีพี่ชายอีก 1 องค์
-เป็นสายหวาน โปรดปรานขนมหวานเป็นอย่างมาก  อันได้แก่ โมดัก หรือลัดดู
– มีสัตว์พาหนะเป็นหนู (องค์อื่นเค้าขี่เสือ ขี่วัว ขี่ครุฑ ขี่หงษ์)  คิดภาพตามก็น่ารักแล้ว
– เข็มขัดที่รัดพุงเป็นงู
– งาหักครึ่งข้างนึง ซึ่งมีเรื่องโยงเข้า moon phase ด้วย

(ขอเล่าด้วยภาษาง่ายๆ)  เรื่องมีอยู่ว่าท่านเพิ่งกลับมาจากปาร์ตี้เทพ  ที่ใดมีปาร์ตี้ที่นั่นมีขนมนมเนยของกินมากมาย  เหวยมาเยอะมากจนพุงแทบแตก  สัตว์พาหนะที่เป็นหนูตัวน้อยก็แบกท่านกลับแบบทุลักทุเลเอาการอยู่   ระหว่างทางมีงูตัวหนึ่งเลื้อยผ่านเส้นทางทำเอาเจ้าหนูตกใจเทกระจาดพระพิฆเนศร่วงลงพื้น  ท้องแตกทำให้ขนมที่ทรงเหวยมาอย่างเต็มที่ก็กระเด็นกระดอนออกมาจากพุง  ทำไงได้ของดีจะทิ้งไปเลยก็เสียดาย  ท่านก็เลยเก็บกลับเข้าท้องแล้วเอาอีงูที่เลื้อยตัดหน้าหนูพาหนะของท่าน  จับมารัดพุงซะเพื่อไม่ให้ขนมหล่นอีก   …เรื่องราวคงไม่มีใครรู้ใครเห็นถ้าพระจันทร์ท่านไม่ขำฮาแตกลั่นออกมากจากที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด  ความบรรลัยเลยก่อเกิด

พระพิฆเนศโกรธมากเลยหักงาข้างนึงเขวี้ยงใส่พระจันทร์แม่ม  แล้วก็สาปว่าจากนี้ก็อย่าได้มามีหน้าเต็มดวงขำอย่างนี้อีกเลย  เมื่อไม่มีพระจันทร์ กลางคืนก็มืดเกินไปมาก  น้ำขึ้นน้ำลงหรือคลื่นก็ไม่มีเป็นปกติอีกต่อไป  คนก็ออกเรือหาปลาไม่ได้  เกิดความแปรปรวนอย่างมากเมื่อไม่มีพระจันทร์มาทำหน้าที่   ความเดือดร้อนก็ไล่ต่อกันไปเป็นทอดๆเรื่อย จนสุดท้ายเทพหลายองค์ต้องมาเจรจาให้พระพิฆเนศยอมถอนคำสาปและยกโทษให้พระจันทร์   โกรธก็คงยังโกรธอยู่ซึ่งพระจันทร์เอ็งต้องได้หลาบจำ  แต่ก็ยังมีคุณธรรมในหัวใจเลยเหมือนยอมลดโทษลงกึ่งหนึ่ง   จากเดิมที่พระจันทร์เคยเสนอหน้าอยู่เต็มดวงสวยๆได้ทุกค่ำคืน   จากนี้ต่อไปในเดือนนึงจะมีโอกาสได้เห็นชัดเต็มดวง full moon แค่วันเดียวพอ  แต่วันอื่นจะไม่มีวันได้เต็มดวงอีก  ก็เลยกลายเป็นmoon phase และ new moon นั่นเอง

คิดภาพเป็นการ์ตูนแล้วเนื่อเรื่องน่ารักเหลือเกิน  จากนี้เลยอยากให้ลองสังเกตเวลาเห็นเทวรูปของพระพิฆเนศ  ว่าท่านมีงาหักครึ่งอยู่ข้างนึงจริงไหม  มีหนูอยู่ตรงฐานด้านล่างที่เป็นพาหนะหรือเปล่า  สิ่งที่ถือในมือมีขนมด้วยไหม แล้วงูยังรัดพุงด้วยหรือเปล่า  เป็นรายละเอียดที่น่ารักมากๆเลยค่ะ   ขอให้มีความสุขกับการพักผ่อนใน New moon นี้  

:: เครดิตภาพจาก pinterest / เรียบเรียงและเขียนบทความโดย ครูอันย่า (อัญมณี วรรณวิชย์)